JAK UNIKNĄĆ POTRĄCANIA “Windfall Elimination Provision” (WEP) z „SOCIAL SECURITY” z powodu pobierania POLSKIEJ EMERYTURY?
W 1983 r. Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalil rozporządzenie o tak zwanym „Windfall Elimination Provision (WEP)”, według którego osoby otrzymujące dodatkową emeryturę z innego źródla niż „Social Security”, których pracodawca nie placił podatku na „Social Security” nie mogą otrzymywać pełnego świadczenia z „Social Security”. Dotyczy to też pracodawców z innych krajów takich jak Polska. Dlatego, na podstawie tego rozporządzenia, emerytura otrzymywana z Polski pomniejsza świadczenia z „Social Security”.
Powyższa zasada obowiazywała do czasu zawarcia umowy miedzy Polską a USA o zabezpieczeniu społecznym, która została podpisana w dniu 2 kwietnia 2008 r. i weszła w zycie z dniem 1 marca 2009 r. Na mocy tej umowy „WEP” nie może już być potrącany z „Social Security” jezeli podstawą prawną polskiej emerytury z ZUS jest w/w umowa między Polską a USA a przy przyznawaniu emerytury bierze się pod uwagę proporcjonalne obliczanie świadczenia na zasadzie łączenia okresów pracy w Polsce i USA („totalization agreement”).
Polska emerytura powinna być obliczona zgodnie z artykułem 9 pkt 3 i 4 w/w umowy jak następuje:
3) Jeżeli, zgodnie z przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do świadczeń powstaje bez uwzględniania okresów ubezpieczenia zgodnie z przepisami prawa Stanów Zjednoczonych, instytucja właściwa przyznaje świadczenia i ustala ich wysokość wyłącznie na podstawie okresów ubezpieczenia zgromadzonych na podstawie przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że wysokość świadczeń ustalona zgodnie z punktem 4 niniejszego artykułu jest korzystniejsza.
4) Jeżeli, zgodnie z przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej, ubezpieczony nabywa prawo do świadczeń po zsumowaniu okresów ubezpieczenia zgodnie z przepisami prawa obu Stron, instytucja właściwa:
a. ustala teoretyczną kwotę świadczenia, jakie zostałoby przyznane, gdyby wszystkie okresy ubezpieczenia były zgromadzone na podstawie przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej,
b. na podstawie teoretycznej kwoty świadczenia, o której mowa pod literą a. niniejszego punktu, ustala rzeczywistą kwotę świadczenia na podstawie stosunku okresów ubezpieczenia zgromadzonych zgodnie z przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej do sumy wszystkich okresów ubezpieczenia zgodnie z przepisami prawa obu Stron.
W związku z powyższym, nalezy żądać od ZUS przeliczenia emerytury obydwoma sposobami zgodnie z art. 9 pkt 3 i art. 9 pkt 4. ZUS wybierając korzystniejszą wysokość świadczenia bierze pod uwagę obliczenie proporcjonalne („totalization agreement”), które jest warunkiem do wstrzymania potrącania „WEP”.
W przypadku starania sie o emeryturę osób, które nie posiadają dokumentów płacowych za okres przepracowany w Polsce i przebywają w USA dłużej niz 20 lat należy powołać się na art.18 ust. 3 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który mówi:
Jeżeli w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, zainteresowany nie był ubezpieczony w Polsce, podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresoiwany przystąpił po raz pierwszy do ubezpieczenia za granicą.
Reasumując, żeby uniknać potrącania „WEP” z „Social Security”, z powodu pobierania polskiej emerytury, należy przedłożyć do „Social Security Administration” decyzje z ZUS potwierdzającą otrzymywanie emerytury w oparciu o zasadę łączenia okresów pracy („totalization agreement”), na podstawie umowy z dnia 2 kwietnia 2008 r. między Polską a USA o zabezpieczeniu społecznym.
Należy przy tym powołać się na wewnętrzną instrukcję „Social Security Administration” zwaną „Program Operations Manual System (POMS), RS 00605.386 B. – Exclusion of Certain Totalization Benefits From WEP”.