On December 5, 1867, Józef Piłsudski, a statesman and co-founder of independent Poland, was born in Zułów in the Vilnius region; one of the leaders of the PPS of the Revolutionary Faction; co-founder and chief commander of the Active Combat Association; Chief Commandant of the Rifle Association; commander of the First Brigade of Polish Legions and initiator of the establishment of the Polish Military Organization. After regaining independence, the Head of State and the Supreme Commander, the Marshal of Poland. In 1926 he carried out a coup, as a result of which he took power in the state; two-time prime minister, General Inspector of the Armed Forces and Minister of Military Affairs in 1926-1935. He died on May 12, 1935 in the Belvedere.

“Piłsudski, referring to Słowacki, believed that without dreams it was impossible to achieve great goals, such a dream was to bring Poland to independence, treated by a large part of society as a whim.” Piłsudski’s rationalism has always supported romantic thinking “- said prof. Andrzej Chojnowski from the Historical Institute of the University of Warsaw.

Stanisław Cat-Mackiewicz, recalling the atmosphere prevailing after the death of the marshal, wrote: “Piłsudski had fanatical devotees who loved him more than their own parents, than their own children, but there were many people who hated him, had whole strata of the population, entire districts of Poland against. However, it can be said as fact and the truth, that on the day of his funeral, that on the news of his death, great fear and apprehension about what will happen with Poland now, when He passed away, flew from the Baltic Sea through Poznań and Silesia, and from the Carpathians to Daugava River. Over our great homeland which we lost four years after his death.” (PAP)

Rok 2017 – 150. rocznica urodzin Józefa Piłsudskiego

5 grudnia 1867 r. w Zułowie na Wileńszczyźnie urodził się Józef Piłsudski, mąż stanu, współtwórca niepodległej Polski; jeden z przywódców PPS Frakcji Rewolucyjnej; współzałożyciel i komendant główny Związku Walki Czynnej; komendant główny Związku Strzeleckiego; dowódca I Brygady Legionów Polskich i inicjator utworzenia Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz, marszałek Polski. W 1926 r. dokonał zamachu stanu, w wyniku którego przejął władzę w państwie; dwukrotny premier, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych i minister spraw wojskowych w latach 1926-1935. Zmarł 12 maja 1935 r. w Belwederze.

“Piłsudski odwołując się do Słowackiego uważał, że bez marzeń niemożliwe jest realizowanie wielkich celów. Takim marzeniem było doprowadzenie do niepodległości Polski, traktowane przez dużą część społeczeństwa jako fanaberia. Racjonalizm Piłsudskiego zawsze wspierał się na myśleniu romantycznym” – mówił prof. Andrzej Chojnowski z Instytutu Historycznego UW.

Stanisław Cat-Mackiewicz, wspominając atmosferę panującą po śmierci marszałka, pisał: “Piłsudski miał fanatycznych wielbicieli, którzy go kochali więcej niż własnych rodziców, niż własne dzieci, ale było wielu ludzi, którzy go nienawidzili, miał całe warstwy ludności, całe dzielnice Polski przeciwko sobie, potężną nieufność do siebie. I oto nie znać było tego w dniu pogrzebu. Przeciwnie, można stwierdzić jako fakt i prawdę, że w dniach jego pogrzebu, że na wieść o jego śmierci, strach i zalęknienie, co stanie się teraz z Polską, kiedy Jego zabrakło, przeleciał od Bałtyku poprzez Poznańskie i Śląsk i od Karpat do Dźwiny. Po całej wielkiej ojczyźnie, którąśmy cztery lata po jego śmierci stracili”. (PAP)